Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құлдау
1(Шығ.Қаз. : Зайс. , Ү-Н. , Тарб. ; Сем. : Абай, Ұрж. ; Монғ. ) төмен қарай жүру, құлдилау, бойлай жағалай жүру. Ол өзен бойымен төмен қарай қ ұ л д а д ы (Шығ.Қаз. , Зайс. ). Пароход қ ұ л д а й жүреді (Шығ.Қаз. , Тарб. ). Тек төртінші күні ғана бұл жолаушылар тобы Қарамола тұсына жетіп, Шар өзенінің бойын қ ұ л д а п келе жатты (М. Әу., Абай жолы, ІІ, 350). Кеңсайдан қ ұ лд а ң қ ы р а п келген кезде, Тастақшы аласа дөңді көрді (К. Ораз., Ақ жаз., 66). Ұйғыр көшесімен төмен қ ұ л д а д ы қ (М. Мағ., Көк кеп., 80). Әлгінде ғана қ ұ л д а й иріңдеп жатқан толқын енді дөңгелене үйіріліп оңға қарай бағытын өзгертті (“Ж. талап”, 35)
2
(Сем. , Мақ. ) ысырып, қусырып кеп қалу. Комбайн да қ ұ л д а п кеп қалды (Сем. , Мақ. )
3
(Сем. , Мақ. ) жекелеп, әр үйге кіріп, шетінен бастап аралау. Ауылды қ ұ л д а п аралап келеміз (Сем. , Мақ. )
4
(Сем. , Мақ. ) біртіндеп, жайлап орналастыру. Малды қ ұ л д а п, ыңғайластырған жөн (Сем. , Мақ)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: құлдау


будет выглядеть так: Что такое құлдау