құлқайыр
(Алм. : Шел. , Еңб-қаз. , Жам. ; Жамб. , Сар. ) шөп аты, жапырағы дөңгелектеу, басында ақ, қызыл гүлі бар қурай. Жәміш қ ұ лқ а й ы р орып жүр (Алм. , Жам. ). Түйе қ ұ л қ ай ы р ғ а өш болады (Жамб. , Сар. ). Сөйтіп төмен қарап аяғымен бір түп қ ұ л қ а й ы р д ы ң түбін түрткілеп тұрды (Р. Райым., Жап. жаңғ., 1 т., 63). Өз гүліне өзі оранған қ ұ л қ а й ы рд ы ң бұтақтарына қонып алып сайраған әнші бұлбұлдар, дала құстары адам көңілін раушан етіп көтере түскен (Р. Райым., Жап. жаңғ., 1 т., 90)