қылуа
1(Гур. , Маңғ. ) қылық, мінез-құлық. Қ ы л у а с ы жақсы бала (Гур. , Маңғ. )
2
Қ-орда. , Арал; Ақт. , Шалқ. ; Алм. , Шел. ) қылмыс, бұзық іс. Жомарттың істеген қ ы л у а с ы жаман Қ-орда. , Арал). Оның колхоз мүлкін талан-таражға ұшыратқаны үшін қ ы л у а л а р ы н ы ң беті ашылды (Ақт. , Шалқ. ). Қ ы л у а жасағандар жауапқа тартылды (Алм. , Шел. ). Ауыр жолды өздерімен бірге болған жолдасының қ ы л у а мінездерін қызық қып әңгімелескен (Ә. Нұрп., Курл., 450)