қылша
1(Жамб. : Шу, Мер. , Луг. , Мойын. , Жам. ) қызылша. Судың құлағын тартсаң болғаны, қ ы л ш а л а р д ы ң жері жарылып кетеді (Жамб. , Жам. ). Қарауылдағы жетісегіз атты қ ы л ш а ғ а жібергенің не? (Жамб. , Шу). Қант қ ы л ш а с ы егілген жердің топырағын жұмсату керек («Ү-Н. кол.», 1938, №37)
2
(Жамб. : Мер. , Қорд. , Шу; Алм. , Жам. ; Жезқ. , Ағад. ) тастақты жерге шығатын тарам-тарам болып өсетін өсімдік. Қ ы л ш а н ы көктей отқа жағып күлін насыбайға салады (Жамб. , Шу). Насыбайға салатын қ ы л ш ан ы ң күлі де жоқ болып тұр (Алм. , Жам. ). Теріні ширату үшін қ ы л ш а н ы қайнатып, соның суына салады (Жезқ. , Ағад. ). …Қ ы л ш а ғана өңсіз, сұрқай исі де жоқ (Ш. Мұрт., Инт. наны, 50). Ол әрі-беріден соң қ ы л ш а мен киік отына, тіпті, адыраспанның тұнып тұрғанына да қарамады (Ш. Мұрт., 41-ж. кел., 163)
3
(Алм. : Шел. , Еңб-қаз. ; Жам. ; Сем. , Ұрж. ; Жезқ. , Ағад. ) қызылша (ауру аты). Оның баласына қ ы л ш а шығып жатыр екен (Алм. , Жам. )