Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыраң
1(Гур. , Есб. ) шөптің түрі. Қ ы р а ңд ы мал сүйіп жейді (Гур. , Есб. ). Жол басына бір ақ үйді тік те, қ ы р а ң ы н а қойыңды өргіз де, шалқаңнан түсіп, шаңыраққа түкіріп жата бер (Ә. Кекіл., Үркер, 76)
2
(Алм. , Шел. ) алғыр, қыран. Қара чолағым қ ы р а ң еді, тұяғын тасқа соғып, өліп кетті (Алм. , Шел. )
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қыраң


будет выглядеть так: Что такое қыраң