қыш
1. (Шымк. : Шәу. , Мақт. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. , Тер. ; Өзб. , Там. ) кірпіш. Қ ы ш құюшылар келді (Шымк. , Мақт. ). Мен қ ы ш құюға шебермін (Шымк. , Шәу. ). Елдің көпшілігі үйді қ ы ш т а н салып жатыр Қ-орда. , Жал. ). Үйдің дуалын қ ы ш т а н өріп жатырмыз Қ-орда. , Сыр. ). 2. (Алм. , Жам. ; Жезқ. , Ұлы. ) күйдірген кірпіш. Алайда бұл үйдің әрбір қ ы ш ы н а дейін оған аса қымбат (Ж. Арыст., Жер ұй., 230). Аткомның кеңсесі Жаңабай үйінің қасында, салпы ерін Әбділденің ішкі қ ы ш т а н салған тапалтақ үйінде еді (С. Сейф., Шығ., 5 т., 40). Адамдар ішіндегі қашып шықты, Астында қалармыз деп өрген қ ы ш т ы ң (Рүс. дас., 85)