үйелеу
1. (Көкш. : Щуч. , Еңб. ) үймелеу. Қозының құйрығында тоңғағы, жүр ғой, жуып қоймаймысың, шыбын қонып, шіркейлер ү й ел е с е қайтесің? (Көкш. , Щуч. ). Бұлар не қылар екен деген ой ауыл халқына ү й е л е п қалды (С. Сейф., Әңгім., 200). 2. Қ-орда. , Қарм. ) мал кездейсоқ ойыс не ойпаң жерге жатқанда немесе аунағанда негізгі салмағы ойыс-ойпаңда қалып, аяғын жерге тірей алмай, орнынан тұруға шамасы келмей жатып қалады. Мұндай жағдай ірі қараға, әсіресе, түйеге өте қауіпті. Адам келіп тұрғызбаса үйелеп өледі