үрлік
1. (Ақт. , Ырғ. ; Жамб. , Шу; Алм. : Кег. , Қарат. ; Рес. , Орын. ; Қост. , Об. ; Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ) үй төбесіндегі жуан ағаш, мәтке (қ.), арқалық (қ.). Тоғайда ү р л і к үшін ағаш кестік (Алм. , Қарат. ). Үйдің ү р л і г і де, сайғау да жеткілікті. Мынау ағаштан кессе ү р л і к болады, сайғау да болады (Орын. , Ад. ). Үйдің ү р л і г і жіңішке екен (Қост. , Об. ). Салынып жатқан үйімнің ү р л і г і болмай отыр Қ-орда. , Сыр. ). Біздің ауданда үйдің төбесіне салынатын бөренені ү р л і к дейді (Ақт. , Ырғ. ). Тамның ү р л і г і нашар, әлсіз (Жамб. , Шу). 2. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ) мәтке (қ.), арқалық, үй төбесіне салынатын жуан ағаш