ұйық
1(Қост. , Жанг. ) ми батпақ, тартпа жер. Мұхтар, бұзауды байқа, ұ й ы қ қ а түсіп кетпесін (Қост. , Жанг. ). Айналасының бәрін жау қамап шыға алмастық ұ й ы қ қ а батқан тәрізденді (Б. Майл., Шығ., 3 т., 157)
2
(Гур. , Маңғ. ) ұйысқан, қалың, бір жерге үйілген. Ұйық зат – ұйысқан зат. Өрістен ұ й ы қ мал келе жатыр (Гур. , Маңғ. )
3
(Гур. : Тең. , Мах. ) балықтың топталуы, шоғырлануы яғни бір жерге жиналуы. Бұл сөз кейде ұю формасында да қолданылады. Балықтың ұюы; ұйыған балық. Балық бір жерге ұ й ы ғ а н д а су беті бозарып, лайланып шымырлай бастайды. Ол балықтарды бір жерге ұ ю ы н анықтап біледі (Гур. , Тең. ). Ертең бір ұ й ы қ қ а кездессек ауымыз майланар еді (Гур. , Тең. ). Күз және көктем кезінде балық қалың шоғырланып жүреді, бұны балықшылар тілінде ұ й ы қ дейді (Ә. Сәр., Тол. туғ., 12). Қалың ұ й ы қ қ а кездесейік, жігіттер (Сонда, 85)
4
1. (Түрікм. : Таш. , Көнеүр. , Тахта; Қост. , Жанг. ; Сем. , Абай) пима. Ашхабад маңында ұ й ы қ т ы қайтсін (Түрікм. , Таш. ). Қыста етік сыртынан киетін киіз байпақ ұ йы қ т ы бұрын керуендер, қалашылар киетін (Қост. , Жанг. ). 2. (Сем. : Абай, Шұб. , Көкп. ; Көкш. , Қ-ту ) шикі теріден жасалған аяқ киім, шарық (қ.). Бұл заманда ұ й ы қ кию деген қалды (Сем. , Көкп. ). Ұ й ы қ т ы бұрын киетін еді, қазір жоқ (Көкш. , Қ-ту ). Ұ й ы қ қыста аяқты тоңдырмайды (Сем. , Абай). 3. (Шығ.Қаз. , Зайс. ) шұлық (носки). Ұ й ы ғ ы м болмай бәтеңкемді қоңылтаяқ киіп жүрмін (Шығ.Қаз. , Зайс. )