ұраңқай
11. (Сем. , Абай) қонақ үй, кішкентай үй. Олар ұ р а ң қ а й ғ а қонып шықты (Сем. , Абай). Көкбай, Ербол, Мұқа, Баймағамбет осы жайды ұ р а н қ а й деген қонақ үйде жатып ертемен әңгіме етіскен-ді (М. Әу., Абай жолы, ІІ, 27). 2. (Алм. , Шел. ) жыртық, тесік үй. Бұрын кедейлер ұ р а ң қ а й үйде отыратын еді дейді (Алм. , Шел. )
2
(Монғ. ) Монғолиядағы монғолданып кеткен тувалар. Алтай жағының дөрбет, ұ р а н қ а й л а ры әр сайдың балағын шалып, басын қуып, манж патшасының құзырына құлдық етумен әуре көрінеді (С. Тәу., Ақыр Жән., 288). Монғолияда шығатын кітаптарда, баспа беттерінде ұранхай, урианхай деген нұсқалары да қолданыла береді. У р и а н х а й халқының талдың бұтағынан иіп немесе тоқып керектенетін ыдысының бірі - шарбақ. Оны урианхайша «Араг шээзгий» деп атайды (Қ. Шоб., Қаз. ур. хал. ұлт. қол., 32)