ұстын
(Қ-орда: Шиелі, Қарм. ; Шымк. , Сайр. ; Жамб. : Жуа. , Шу) тіреу. Бұрын кедейдің жаман үйінде қырық ұ с т ы н болушы еді, осы күнде үйді ұ с т ы н с ы з – а қ салатын болыпты Қ-орда. , Қарм. ). Тіреулі еді ел сарайға бес жүз ұ с т ы н, салмағы шытырлатты осы құстың (Рүс. дас., 85). Сөйле десең сөйлейін хан ием-ай, Дәулетте төрт ұ с т ы н бар білесің бе-ай (Жамб. , Шу)