ұшпа
1(Түрікм. : Небид. , Ашх. , Гяу. , Красн. , Мары; Орал: Чап. , Жымп. ; Гур. , Маңғ. ) таудың ең биік жері, шың, құз. Жерлерінде ұ шп а с ы көп таулар көп болар? (Түрікм. , Ашх. ). Біздің жақта ұясын ұ ш п а ғ а салатын құстар көп (Орал, Чап. ). Осы маңда Шерғаладан биік ұ ш п а жоқ. Суы болса түсіп өлейін, Ұ ш п а болса ұшып өлейін (Түрікм. , Мары)
2
(Сем. , Абай) жүйрік, шапқыш ат. Мынау бір ұ ш п а ат (Сем. , Абай)
3
(Жамб. , Шу; Алм. , Талд. ) қой, ешкі ауруы, топалаң. Ұ ш п а болған ұсақ жанның бауыры іседі (Жамб. , Шу). Қойымыз ұ ш п ам е н өлген емес (Алм. )
4
(Гур. , Маңғ. ; Қ-орда, Арал) жалған, үстірт. Ұ ш п а сөйлеу – ұшқары, үстірт сөйлеу. Ұ ш п а сөздің құйрығы бір тұтам Қ-орда. , Арал)
5
(Қарақ. ) үйдің шатыры