әдді
(Түрікм. , Таш. ) әл, шама. Құрбақа жайындай болмаққа ә д д і ң е бақ (Түрікм. , Таш. ). Оларға дегенде Нұрбикенің уақыты жоқ, ал басқаларға дегенде тырп етуге ә д д і жоқ («Күрішші», 1956, №36). Дегенмен, ойдағы-қырдағыны оп-оңай дөңгелетіп әкеліп жататын пысықтығы мен ептілігіне тәнті болмасқа ә д д і ң қалмайды-ау (С. Смат., «Жұлдыз», 1986, №10, 54.). Дала жұрты өзін қатты құрмет тұтады. Құрмет тұтпасқа ә д д і бар ма? (М. Қарат. , Дала дабыл, 1962)