әйкел
1(Түрікм. : Красн. , Небид. , Ашх. , Мары, Тедж. ; Гур. , Маңғ. ) құдықты шегендеу үшін салынатын, ортасы тесік, дөңгелек тас. Маған колхоз бастық ә й к е л әкелуді тапсырды (Түрікм. , Красн. ). Қой терісінен әдейі істелген күбідей қауғаны құлаштап ә й к е лг е жақындатқанда, жаңағы жас әйел оны қағып алып, суды астауға құяды («К-з жолы», 30.06.1957). Әкем, Самат ағам үшеуміз астаудағы суға беті-қолымызды жуып, ә йк е л д і ң көлеңкесіне тамақтануға отырамыз (Ә. Кекіл., Құс қан., 238). [Өзбекше ойкулча дөңгелек жүзді (Узб.-рус. сл., 1959)]
2
1. (Қост. , Жанг. ; Ақт. : Жұр. , Ключ. ; Қ-орда: Қарм. , Сыр. ) балалар ойынының аты. Балалар ә й к е л ойнап жатқан шығар (Қост. , Жанг. ). Келеміз қартайғанша шамсыздықпен, Балалар ә й к е л қаққан мұлтындай-ақ (қ.) (О. Шор., Жас. өс., 54). 2. (Ақт. , Ключ. ) шүлдікті таяқпен бірінші рет ұру
3
(Талд. , Қарат. ; Қар. , Нұра) кітап-қағаз салатын сөмке. Омар қарт баласына ә й к е л сатып әперді (Қар. , Нұра). Біздің балаға да ә й к е л сатып беру керек еді (Талд. , Қарат. )
4
(Қост. : Фед. , Семиоз. , Жанг. ) ақша салғыш, күмәжнік. Ақша салатын ә й к ел і м д і алып берші (Қост. , Фед. ). қ. әмиян, бүктеме, қапшық 1, нәмиял, шилан.