әпке
(Алм. : Жам. , Нар. , Кег. , Шел. ; Жамб. : Шу, Қорд. ; Талд. , Қарат. ; Сем. : Абай, Аяг. , Көкп. , Ақс. ; Павл. , Ерт. ; Қ-орда; ҚХР ) бірге туған апа, апай. Қылыштың ә п к е с і Алматыда оқиды (Алм. , Жам. ). Омбыда Дусяның күйеуге тиген ә п к е с і тұратын еді (Б. Соқ., Жекпе-жек, 94). Ә п к е с і қайтса оқудан, үйінің іші бір думан (Қ. Аманж., Тол. жин., 2 т., 225). [Сөз түбірі ападан: -қай не -еке жұрнақтары арқылы туған апа + қай, апа +еке тұлғалары ықшамдалып, апқай//апеке>апқа//апке>әпке пайда болған. Э. В. Севортян апақай сөзін апа +ақай немесе апа+қай деп талдайды (Ә. Нұрм., Жер. тіл. ерекш. төрк.)]. қ. әкпе, әпеке, әпкей, әпше.