әулі
1. (Шымк. : Қызылқ. , Түлк. ; Жамб. , Сар. ; Қарақ. , Қоң. ; Өзб. , Ташк. ) қора, аула. Ә у л і н і ң ішінде мал да тұрады (Шымк. , Қызылқ. ). қ. әуліжай. 2. Қ-орда. , Арал) төбесі тесік, жалғыз бөлмелі жер үй. Ертеде ә у л ід е отыра беретінбіз Қ-орда. , Арал). Өзінің ә у л і с і н е сыймаған үлкендердің біразын жақын-жақын қошыналарына, өзге ә у л іл е р г е шақырмады ма? (М. Әу., Өскен өрк., 50). Ә у л і н і ң әтіребі таза болса, адамның көңілі ашылады (Өзб. , Ташк. ). қ. аула 1.