Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әупіру
(Қ-орда: Қарм. , Жал. , Сыр. ) құтыру, есіру. Ол өзінен-өзі ә у п і р і п кететін мінезі бар адам Қ-орда. , Сыр. ). Ә у п і р і п ұзақ соққан дауыл артынан ақ көбік атып басылған ұлы теңіздердей екі жетіге созылған бұл қырғын Круми «гастролінен» кейін ішін тартып толастады (Ә. Нұрп., Курл., 287)
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: әупіру


будет выглядеть так: Что такое әупіру