өркен
1. (Қ-орда: Сыр. , Жал. , Қарм. ) қауынның сабағы, желісі. Қауын ө р к е н і н жайған кезде бір суарамыз. Ө р к е н суда жатпауы керек, үйткені суда түрлі микробтар болады Қ-орда. , Сыр. ). Қауын, қарбыз төгіліп жатыр, алды көгеріп ө р к е н г е құлады (Қ. Әбд., Тәт. қауын, ІІ).2. (Алм. ; Талд. ) ұрықтың өнген түрі. Қызылша ө р к е н д е р і құлақтанып жер бетіне өніп шыққаннан соң көлденең не қиғаш бағытта тырма жүргізіледі (Алм. )