ақсүйек
зат. Қазақтың ежелгі ұлттық ойыны, айлы түнде ойналады. Ойын бастаушы әуелі бір қу сүйекті (жылқының бақай сүйегін, ол болмаса қойдың жілігін, жауырынын не жамбасын) тауып әкеледі де, оны ойынға қатысушыларға көрсетіп, белгілеп алады. Бұдан соң ойнаушылар екі топқа бөлінеді. Екі топтың бірінің ойын бастаушысы ақсүйекті аулағырақ апарып, лақтырып келеді. Ойнаушылар жапа-тармағай жүгіріп ақсүйекті іздей жөнеледі. Оны қай топтың адамы тауып, белгіленген орынға бұрын алып келсе, сол топ жеңген болады. Жеңген топ сүйекті қайта лақтырады. Ойын үстінде сүйекті бір-бірінен тартып әкетуге болады. Сондықтан, сүйекті тапқан адам басқаларға жеткізбей кетуге тырысады. Егер қарсы топтың ойнаушылары қуып жетіп қалса, ол сүйекті өз тобындағылардың біреуіне беріп жібереді. Ақсүйек жүгіріп ойнайтын ойын болғандықтан ол денені шынықтырады, шапшаңдыққа, батылдыққа тәрбиелейді. Көзді жаттықтырып, қараңғыда жол табуға, төңіректі дұрыс бағдарлай білуге үйретеді. Бұл ойын жас өспірімдер денесінің дұрыс қалыптасып сымбатты болып өсуіне де әсерін тигізеді.