Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бура
зат. кәсіб. Қамыстан, ірі қурайдан істелген су бегейтін зат; буылған қамыс, қурай, шөп-шалам.
зат. хим.
Бор қышқылды натрий.
зат.
Айыр түйенің жыныс қуаты жетілген еркегі. Ал біртуар мен қоспақ нардың буралыққа қалдырған еркегін нар бура, таза аруана мен үлектен туғанын үлек деп атайды. Бұларды мінезіне қарай да түрліше атаған. Мысалы:
жараған бура —күйіті келгенде бір ай от оттамайды, су ішпейді, қаңтар айынан мамыр айына дейін келеге түседі;
шабынған бура — аузынан ақ көбік шашып, тісін қайрап сықырлатады, артқы тірсегін бүтіңкіреп аяғын талтайтып, бөксесін шөмейтіп, кеудесін көтеріп, құйрығымен тақымының арасын ерсілі-қарсылы сабалап, айбат шегеді;
аю бура —қызыл көз, ызақор, жараған кезде көш жерден салт аттыны қуып адамға шабады. Жараған кезде аю бураға кісен салады, тым қауіптілеріне тұмылдырық кигізеді.
Бура кекшіл, оны жәбірлеуге болмайды.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бура


будет выглядеть так: Что такое бура