көзе-құмыра кәсіпшілігі
Күйдірілген балшықтан ыдыс-аяқ, мүсін, ойыншық т.б. жасау. Ертедегі көзе шеберлерінің балшықты қолдан илеп, ыдыс-аяқты қолдан жасау әдістері әр түрлі болған:1. Шыбықтан тоқылған себеттің немесе ағаш ыдыстың сыртын балшықпен қаптап, одан соң оларды күйдіру;
2. Балшықты ұзынша етіп дөңгелектеп, бірінің үстіне бірін жапсырып жасау;
3. Балшықты домалақтап алып, ішінен сыртына қарай жеңіл тоқпақшамен ұрғылап жасау;
4. Дөңгелектеп алған балшықтың ортасын ойып алу;
5. Балшықты жапырақ-жапырақ етіп бір-бірімен жалғастырып құрау.
Көзе-құмыра кәсіпшілігі бастапқыда қолмен жасауға негізделсе (ашық жерге жағылған ошаққа, кейінірек арнаулы ошақтарда күйдіріліп жасалады), бертін келе қолмен айналдыратын ұршықшалар, ал сонынан бірте-бірте аяқпен айналдыратын ұршықшалар арқылы жасауға ауысты. Көзешілік өнері, қыштан құмыра жасау кәсібі көне қазақ жерінде де тараған. Оған Отырар, Сай-рам, Тараз сияқты көне қалалардан табылған қыш ыдыстар айғақ.