сақпан
зат. көне Тас атуға арналған көне құрал, ежелгі замандағы қол қаруы. Сақпан түркі халықтарында жаугершілік және аң аулауға, мал қайыруға пайдаланылды. Сақпан жылқының қылынан, жүннен есіліп немесе таспадан өріліп жасалған. Өрімнің тең ортасыңда жұмыр тас, қорғасын қоюға ыңғайланып алақан жасалған. Соған тас салып үйіріп, жіптің бір ұшын ағытқанда тас алысқа атылған. Қазақстанда сақпанның екі түрі бар: сапты сақпан, түйме сақпан. Алғашқысының бір жағына ағаш сап байланады; екіншісі жіптен оралып, білекке тағылады. Сапты сақпан мал қайыруға, күзетуге пайдаланылды. Төл бағушыны кейде «сақпаншы» деп атайтыны да осыдан.
зат. сөйл.
Бір бөлек қозылы қой.