қамыт
зат. Шана, арба т.б. жегілген аттың мойнына кигізетін, құлақ бауы арқылы тәрте мен доғаны ұстап, дәнекер болып тұратын сайман, әбзел. Оның имек ағаштан жасалған қос құлағы болады. Олардың жоғарғы ұштарын қайыспен біріктіріп байлайды. Оны желкебау дейді. Құлақ ағаштары астына шұжық орнатылады. Қамыт құлақтарына ілмектелген жалпақ қайыс өткізіледі. Ол құлақбау делінеді. Олар терте мен доға бастарын бір-біріне қосады. Қамыттың төменгі бастарын қосатын жіңішке қайыс тамақбау деп аталады. Оны қатты тартып байлағанда доға бастары тертеге мықты бекиді. Қамыттың сырты былғарымен, ішкі жағы қалың киізбен қапталады.