Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарақшы
зат.1. Жаугершілік кезде биік төбе, оба үстіне шығып, айнала төңіректі шолып, бақылап отыратын жауынгер. Ол жау хабарын түнде от жағу, күндіз түтін түтету арқылы ша-бармандарға білдіріп отырған.
2. Жауынгер жау қолының қай жерде екенін анықтау үшін, өзі жасырынып тұрып, бас киімін көтереді. Дұшпанның оқ атуына қарап, олардың қай жерде жатқанын біліп алатын болған.
3. Ұрлықпен, тонаумен айналысатын адам.
зат.
Шошыту үшін бақшаға қойылған адам бейнесі.
зат.
Ат жарысының аяқталу шегін білдіретін белгі.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: қарақшы


будет выглядеть так: Что такое қарақшы