Абсолют
Абсолют (лат. absolutus – шексіз, шартсыз) – бүкіл бардың (барлықтың, бар болудың) бастамасын білдіретін философиялық ұғым. Бұл терминді Б. Спинозаның пантенстік (яғни Құдай мен табиғатты теңдестіріп қарастыру) тұрғыдан түсінілетін "табиғатты" білдіретін ұғым ретінде М. Мендельсон және Ф. Якоби XVIII ғ. аяғында қолданысқа енгізді."Абсолют" мазмұны жағынан Аристотельдің "алғашқы қозғаушы" ("перводвигатель"), Фихтенің "абсолютік Мені", Спенсердің "танылмайтын" ("непознаваемое") және басқа категорияларға жақын. Гегель философиясында өзінің дамуында табиғат пен қоғам тарихының барлық кезеңдерінен өткен және өзін-өзі тануда кемеліне жеткен рух "абсолют" деп саналынады. Діндер тарихында "абсолют" деп бірде жеке Құдайды (иудаизм, христиандық, ислам), бірде кез келген болмыстың қайнар көзі ретінде түсінілетін өзіндігі жоқ мәнді (безличная сущность), бірде болмыстың әуел бастағы принципін (даосизм, буддизм) есептеген. Материалистік философияға сәйкес "абсолют" дегеніміз шексіз, жойылмайтын және әлемнің мәңгілік дамитын негізі ретіндегі материя.