Апологетика
Апологетика (гр. аpologetikos - қорғаушы, қорғаймын)1) Христиандық дүниетанымның (философияның) негіздерін пұтқа табынушы зайырлы билеушілер мен ғалымдардың сындарлы орынсыз шабуылдарынан қорғаған II ғ. ертехристиандық авторлардың еңбектерінің жинақталған аты. Мұнда Иисус Христостың діни ілімінің моральдік принциптерінің, ол ілімнің мемлекеттік дін рөліндегі артықшылықтары негізделеді.
2) Рационалдық аргументация (ұтымды, ақылды дәлелдеме) арқылы христиандық шариғатты қорғаумен айналысатын теологияның (діни оқудың) базалық, негізгі саласы (православиеде "негізгі дін ілімі", католицизмде "фундаменталды (іргелі) теология"). Бұған діннің догматтар, Құдай болмысын дәлелдеу жүйесін баяндау, қорғалынатын конфессияның (діннің) басқалармен саяыстырғанда артықшылықтарын негіздеу, христиандыққа бағытталған қарсылықтарды сынау енеді.
Қазіргі сөз қолданыста "апологетика" термині жиі ауыспалы мағынада қолданылады (орынсыз, ретсіз қолдау), соны мысқылдау, сынға алу. Мыс.: капитализм апологеттері (капитализмді жақтаушылар).