Верификация
Верификация (лат. verificatio-дәлел, растау) – ғылыми ақиқат пен оның деректері (мәліметтері) эмпирикалық, яғни тәжірибелік тексеру арқылы айқындалады деген әдістемелік концепция, принцип. Ол логикалық позитивизм мен аналитикалық философияның бір тармағы болып табылатын ғылым тіліне қатысты логикалық эмпиризмде кең қолданыс тапты. Оны 1920ж. Вена логикалық үйірмесінің мүшелері (М.Шлик, О.Нейрат, Ф.Вайсман, К.Гедель, Р.Карнап, Х.Рейхенбах) зерттеп ұсынды. Олар Л.Витгенштейннің (ХХғ аналитикалық философияның логикалық пен лингвистикалық деген екі кезеңінің негізін қалаған австриялық-ағылшындық философ) "Логикалық-философиялық трактаты" қағидаларын басшылыққа алды.Жалпы тіл, оның ішінде ғылым тілі адамның дүниені позитивті (шын, ғылыми) қабылдайтын басты құралы болғандықтан философия ғылымның тілінің логикалық анализімен (талдауымен) айналуы тиіс. Айтылған (жазылған) ойлар, пікірлер, сөйлемдер ("хаттамалық сөйлемдер"-"протокольные предложения"), болжамдар дұрыстығының тәжірибеде көрсетілуі (расталуы) верификация болып табылады. Философияның мәселелерінің (ұғымдарының) көпшілігі (болмыс, сана, идея, Құдай, т.б.) верификацияланбайтындықтан, нағыз ғылыми шешімге ие бола алмайтын жалған мәселелер философиядан алынып тасталуы қажет.