Ересь
Ересь ( гр. һаігеsіs - кейін кету, ерекше діни ілім) - ресми шіркеу догмаларынан ауытқитын христиандық діни ағым. Діни секталарға қарағанда, ересь өзінің құрылымы, басшы органдары және б.с.с. болатын ерекше діни ұйымды құрмайды. Алғашқы христиандық ересьтер (монотеизм, иудеохристиандық, гностицизм) христиандық әлі Рим империясының мемлекеттік діні деп мойындалмаған кезде б.з. II -III ғ.ғ пайда болды. Бүлар орнатылып жатқан, бірақ ортодоксальды христиандықтың әлі біржолата орнатылмаған қағидаларына қарсы бағытталған болатын. Христиандықты ресми мемлекеттік дін ретінде мойындағаннан кейін ІҮ-Ү ғ.ғ. баска ересьтер пайда болды: ариандық (арианство), несториандық, монофизиттік (монофизитсво). Феодалдық қоғамда ересьтер ерекше таралу алды. Олар ортағасырларда бүқара халықтың саяси - қүқықтық идеологиясының түрі болды. Ересь шіркеу қолданған діндарлық үғымдардың жүйесін қолданып, оларға ресми шіркеуден өзгеше түсіндірмелер берді. Мысалы, Қасиетті Жазуда діни иерархия да, монастырьлар да, папашылдық та аталып өтілмеген, сондықтан олар кұдайлық емес дегенді дэлелдеді. Сондықтан католик діні 1231ж. Інжілді (Библияны) қарапайым адамдардың оқуына тыйым салды, еретиктерді қуғын-сүргінге ұшыратты. Ауыспалы мағынасында, ересь - жалпыға бірдей қабылданған қағидадан ауытқу, көпшілік пікірмен үйлеспейтін үстаным.