Миманса
Миманса (санскр. «зерттеу» немесе «оқып білу») – үнді философиясындағы алты ортодоксальдық (ведаларды жақтаушы, мойындаушы) жүйелердің (даршандардың) бірі. Миманса солардың ең көнесі болуы ықтимал және ведантаның негізі болды. Оның жақтаушылары Ведалар (төрт жанақтан тұратын қасиетті кітаптар) сөздің толық мағынасындағы аяндар емес және оларда бар діни және философиялық қағидалар логикалық негіздеуді керек етеді деп есептеді. Сондықтан миманса ведаларды түсіндірудің логикалық ережелерін ұсынды және ведалық ритуалдың философиялық негіздерін қамтамасыз етті.Миманса ведалардың ең ерте бөліктерін зерттейтін болғасын ол сондай- ақ пурва- миманса («бірінші миманса») немесе карма- миманса («әрекеттер мимансасы») деп те аталады. Ведалардың ең кейінгі бөліктерін (упанишадаларды) зерттейтін веданта уттара- миманса («екінші миманса») немесе джняна- миманса («білім мимансасы») деп аталады. Джайминидің
«Миманса- сутрасы» (б.з.д. ІҮ ғ. шамасы) осы мектептің (мим.) ең көне шығармасы болады.
Миманса санкхья сияқты әлемде рухани және материалдық бастамалардың барлығын мойындайды. Мимансаның міндеті дхармаға үйрету, яғни қоғамдық және діни парыз (борыш) деп саналатын салттық жоралар мен касталық ұйғарымдарды (әртүрлі тыйымдарды) мүлтіксіз сақтауға (орындауға) үйрету. Сонда ғана әлемде үйлесімділік (гармония) қолдау табады және адамды жеке құтылуға (личное спасение)- мокшаға жетуге алға итереді. Дхарманы бұзбау- құтылудың жалғыз жолы.