Томизм
Томизм – ортағасырлық батысеуропалық философияның көрнекті теологы, доминикиандық монах, схоластиканы жүйеге келтіруші Фома Аквинскийдің (лат. Томас Аквинат) көзқарастарының жүйесі, кейін ол (жүйе) католиктік шіркеудің ресми доктринасына айналды.Томизмнің негізгі идеялары Фома Аквинскийдің «Теология суммасы», «Философия суммасы» («Пұтқа табынушыларға қарсы») шығармаларында, сол сияқты Інжілге (Библияға), Аристотель еңбектеріне түсіндірмелерінде баяндалды.Томизм жүйесі өзіне метафизиканы, таным теориясын, этиканы, антропологияны және мемлекет теориясын қамтиды. Томизмнің метафизикасы тірлік, болмыс туралы ілімнен және негізін Құдайдың бар екендігінің 5 дәлел құрайтын табиғи теологиядан тұрады.Фома Құдайды әлемде барлық бардың бірінші себебі және соңғы мақсаты деп есептеді. Сенім мен ақылдың арақатынасы мәселесінде олардың әртүрлі ұғымдар екендігі көрсетіледі.Екеуі де таным процесіне қатынасады, бірақ олардың объектілері бөлек: философия тек ақылмен танылатынды ғана түсіндіре алады, ал өзгенің бәрін теология (құдаи аян) тани біле алады.
Қазіргі заман философиясында томизм идеялары неотомизм философиясында (Э. Жильсон, Ж.Маритен, Ю.Бохеньский және т.б.) жаңғыртылды және дамытылды.