Эйдос
Эйдос (гр.eidos - түр, бейне, үлгі) - объектінің ұйымдасу амалын белгілейтін антикалық философияның термині, сол сияқты терминнің алғашқы мағынасын түсіндіруге байланысты ортағасырлық пен қазіргі философияның категориясы. Платонда сыртқы ретінде емес, бірақ ішкі форма ретінде түсініледі, яғни объектінің болмысының іштей тән амалы. Одан басқа, Платон философиясында ол онтологиялық өзіндік статус алады: идеялардың транцендентальдық әлемі немесе мүмкін заттардың абсолюттік және жетілген үлгілерінің жиынтығы ретінде эйдостар әлемі.Аристотель философиясында объектінің материалдық негізіне тән және одан(об.) бөлінбейтін деп ойланылады. Оның систематикасында (логика мен биология сферасында) бұл термин сол сияқты «түр» мағнасында пайдаланылады(«тек» (genos) ұғымымен ара қатынасын анықтағанда «түр» жіктеу бірлігі ретінде беріледі). Эйдостың маңызы ортағасырлық философияда арта түсті. Ал кейінгі классикалық емес философияда эйдос ұғымы Гегель, Шопенгауэр, Гуссерль ілімдерінде «екінші тыныс» (второе дыхание) алды.