breath
n. 1) дем, дем алу, тыныс
to lose one's breath — тынысын жоғалту
to hold (catch) one's breath —демін ішіне тарту, үнін шығармау
to take one's breath away — таң калдыру
to speak under one's breath— жай, сыбырлап сөйлеу
to waste one's breath — босқа сөйлеу
out of breath — ентігіп қалу
in the same breath — бірден, бір уақытта
2) есу, леп