edge
1.n. 1) шек, шет, қыр, жиек, әдіп, көмкерме
2) ұш, жүз
on edge — ашулы, кейісті
to give edge of one's tongue — біреумен қатал сөйлесу
to take the edge off — босату, кеміту
2.v.
1) қайрау
2) шетін кесу
3) басқа матамен бүгу, әдіптеу
to edge into — кірісу
to edge (off) away — шегіну
to edge on — аңду, құтырту, ұрындыру
to edge out — қысып, ығыстырып шығару