ілу
f. 1. Asmak, yukarı bir yere asıvermek
2. Tutmak, kancayla çekmek
3. Giymek, örtünmek
Көз ілді — Biraz uyudu
Көзге ілмеді — Beğenmedi, insan yerine koymadı
Tарамысына ілінді — Zayıfladı, ilikleri kurudu
Құлаққа ілді — Dinledi, ehemmiyet verdi
іліп қақты — Sözle iğneledi, laf attı
Қылшығы қылау ілмеді — Tertemiz
Көзін ілмеді — Hiç uyumadı
Киім ілуші — Elbise asan
is.
Eskiden dünürlerin birbirine hürmet ve saygı belirtisi olarak verdiği hediyeler