абырой
is. 1. Değer, saygı, şan - şeref
Онын бұл жолға ойлағаны Хан алдындағы абыройы еді — Onun bu seferki düşüncesi Han'ın nezdindeki değeri idi
2. Gönlünce, düşünüldüğü şekilde, arzu edildiği gibi
Мейрам міндет абыроймен орындалды деді — Meyram, ödev arzulanıldığı gibi yerine getirildi dedi
Абыройы айрандай төгілді — Şen - şeref i ayran gibi döküldü
Абырой болғанда — duruma göre, yeri geldiğinde
Абыройы ашылды — Utanılacak duruma düştü
Абыройын аякқа басты — Maskara etti
Абыройы кетті — Değeri düştü