айналдыру
f. 1. Elinden tutarak döndürmek. Bir şeyi döndürmek
2. Bir şeyin altını üstüne, içini, dışına çevirmek
Шапанын айналдырып киді — Ceketini çevirip giydi
3. Bir şeyle meşgul olmak
Оны жұмыстан кейін айналдыратыны осы екеуі — Onu işten sonra meşgul eden bu ikisi
4. Bir şeyi, bir işi başka işe çevirmek
Бұл ісіңді басқаға айналдыр — Bu işini başkaya çevir
5. Geciktirmek, alıkoymak
Жолдан қалтырып айналдырма — Yolundan alıkoyarak geciktirrne