Kazakça-Türkçe Sözlük (Oraltay)
А [Б] Г Д Е Ж З И І К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ш Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Ә Ө
байлау
f. 1. Bağlamak, ip, halat v. s. gibi iki şeyi birbirine bağlamak
2. Avcının atını veya avını başkasına hürmet amacıyla sunması
3. Neticeye varmak
Бас байлады — Ölüme boyun eğdi. Ölüme başını koydu
Бел байлады — Tevekkül etti, gayret etti
Жіпсіз байланды — İpsiz bağlandı
Көз байлады — Göz bağladı
Тіл байлады — Dil bağladı
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: байлау


будет выглядеть так: Что такое байлау