көтеру
f. 1. Kaldırmak, yerinden kıpırdatmak
2. Methetmek, abartmak
3. Bir işi ele almak, yürüt mek
4. inanmak, dayanmak, tozmak
5. Fırlatmak, çıkarmak
6. Kıpırdatmak, kımıldatmak
7. Bağırış gürültü çıkarmak
8. alıkoymak, içmek
Көңіл көтерді — Eğlendi
Сіркесі су көтермеді — Tahammülsüzleşti
Бас көтерді — Baş kaldırdı, ayaklandı. Biraz iyileşti, hastalığından iyileşmeye başladı
Басына көтерді — Bağırdı, gürültü yaptı
Қол көтерді — El kaldırdı 1. İzin istedi. 2. Bağımlı oldu, ele düştü. 3. İşaret etti
қолың көтере алмайтын шоқпарды беліне байлама — altından kalkamayacağın işi üstüne alma
Мұрнын көтерді — Beğenmedi
Шашбауын көтерді — Yaltaklandı, yarandı
Ұран көтерді — Ses çıkardı, parolayla çıktı
Қолымен істегенді мойнымен көтерді — Eliyle yaptığını boynuyla kaldırdı, çekti
Еңсесін көтерді — Eğlendi, gönlü şenlendi
Рұхұн көтерді — Cesaret verdi
Семіздықті қой көтереді — Semizliği koyun kaldırır
Хан көтерді — Han olarak seçti, adadı, hürmetledi
Қазан көтерді — Yemek pişirdi
Дауысын көтерді — Sesini yükseltti
іргесін көтерді — Başka tarafa geç etti
Қалтасы көтермеді — Cebi kaldırmadı, parası yetmedi
Көтере сауда қылды — Seyyar satıcılık yaptı