құлақ
is. 1. Kulak
2. Başa giyilen giysinin kulak üzerine gelen yeri
3. Müzik aletlerinin telini geren direği
4. Bazı şeyleri tutmak ve asmak için yapılan kolu
5. Tüfeğin ateşlemek için çekilecek tetiği
6. Mezar ve diğer yapıların yükseltilerek yapılan köşesi
7. Bitkilerin yeni ye şerirken çıkardığı yaprakları
Құлақ салды — kulak verdi dinledi
Құлақ түрді — ehemmiyet vererek dinledi
Құлаққа ілді — ehemmiyet verdi
Құлақ тікті — dinledi
Құлақ жарды — çok sert konuştu, rahatsız etti
Құлақ асты — dikkat etti
Құлақ қойды — dinledi
құлағының етін жеді — çok konuşarak bıktırdı
Құлақ қағыс — bir şeye dikkâtini çekmek, söylemek
Құлаққа шалынды — işitildi, duyuldu
Құлақ тұндырды — duyuldu
Құлаққа қонды — söylenilen sözü uygun buldu
Құлағы елең етті — bir şeye bilhassa dikkat etti
Құлақтың құршыны қандырды — yeteri kadar dinletti
Құлаққа ұрған танадай — derin sessizlik
құлағына кірді — ehemmiyet verdi
Құлақ тосты — dinledi
Құлақ еері тарқады — kanarak dinledi