қыр
is. 1. Kır, tepe, yüksekçe yer. Şehrin dış tarafı
2. Bir şeyin dış tarafındaki kösesi
Қыр көрсетті — Güçlük çıkardı
Көз қырын салды — Baktı, yardım etti
Қыр мұрын — Burnunun üst tarafı ince
Қырына алды — Birisinin peşine düştü
Қыр кетті — Uğursuzluğa, şanssızlığa uğradı
Қыры сынды — Cesareti kırıldı
Қыр соңыңан қалмады — Peşini bırakmadı