çarpmak
-ar (-i , -e )1. Соғылу, соқтығу, ұрыну
Otomobil ağaça çarptı — Автомобиль ағашқа соғылды
2. (-i ) Күн тию, күн өту
Onu güneş çarptı — Оған күн тиді, оның басынан күн өтіп кетті
Onu kömür çarptı — Оған иіс тиді
3. (қол) Шапалақтау, (қанат) қағу
El çarpmak — Қол шапалақтау
Kanat çarpmak — Қанат қағу
4. Қымқыру, алып қою, алып кету, ұрлап әкету
Gene parasını çarptılar — Оның ақшасын тағы да ұрлап әкетті
5. (жай) Соғу
Şimşek ağaca çarptı — Ағашты жай (найзағай) соқты
6. (жүрек т. б.) Дүрсілдеу, соғу
7. (-i , -le ) Көбейту