çökmek
(nsz )1. Шөгу, шөгіп қалу, басылу, төмен түсу
Ev çöktü — Үй шөгіп кетті
2. Опырылып құлап түсу, опырылып құлау, қирау
Tavan çökmek — Үйдің төбесі опырылып түсу
Ev sökmek — Үй опырылып құлады
3. Жүрелеп отыру, жүрелеу, тізерлеп отыру, шөкелеу
Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkamaya koyuldu — Судың басында тізерлей отырып, беті-колын жуа бастады
4. Отыра кету, жалп етіп отыра қалу, жайғасу
5. (түйе, сиыр т. б.) Шөгу, тізесін бүгіп жату
6. (сұйық зат не су) Тұну, тазару, мөлдірлену
7. Қаусау, күш-қуатынан айрылу, шөгу, әлсіреу
Hastalıktan sonra ne kadar çökmüş — Ауырғаннан кетіпті
8. Күйреу, құлау, бүліну, ақыры келу
Bizans imparatorluğu 1453'te çöktü — Византия империясы 1453 жылы күйреді