gürültü
is. 1. Шу, айқай, абыр-дабыр, азан-қазан, у-шу
Gürültüden konuşanın sesi duyulmuyordu — У-шудан сөйлеп тұрған адамның дауысы естілмейтін еді
2. mec. Дау-дамай, шатақ, жанжал
Onların arasında gürültü çıktı — Олардың арасында жанжал шықты
gürültü çıkarmak (etmek, koparmak veya yapmak) — 1) у-шу болу, шулау, шуылдау, шулап қоя беру. 2) шу шығару, шатақ шығару, ұрыс-керіс шығару, дау-дамай туғызу