bel
Iis.
1. Бел
Bel ağrısı — Бел ауруы, шаншу
2. Малдың арқасы
3. Таудың қырқасы, аласа асуы, тау соқпағы
4. Кеменің орта тұсы
bel bağlamak — біреудің өзіне тірек, таяныш болатынына сену, бел қылу, арқа сүйеу
beli bükülmek — белі бүгілу, қайраты қайту, күш-қуаты кету
belini bükmek — белі қайысу, ауыр таю:
Şu kör olası işsizlik belimi fena hâlde büküyordu — Құдай атқыр жұмыссыздық жаныма қатты бататын, ауыр тиетін еді
belini doğrultmak — бел жазу, күш жиып қайраттану
II
is. Far. hlk. Белгі, ишарат
bel etmek — ишарат қылу, белгі беру
III
is. Far. Күрек, темір күрек
bel bellemek — күрекпен қазу
IV
is. Шәует, еркек ұрығы