burun
-mu is. 1. Мұрын
2. Тұмсық
Ayakkabının burnu — Аяқкиімнің тұмсығы
3. coğr. Мүйіс — сүйірленіп теңізге еніп тұрған жер
4. mec. Менмендік, өркөкіректік, тәкаппарлық
Burnundan yanına varılmıyor — Тәкаппарлығанан жанына жолай алмайсың
burun bükmek — елемеу, ескермеу, мән бермеу
burun kıvırmak — менсінбеу, жақтырмау, ұнатпау
burnu bile kanamamak — мұрны қанамау — қауіп-қатерден жарақат алмастан аман-есен құтылу
burnu büyümek — мұрнын көтеру, паңсыну, өзін басқадан артық санау
bumu havada olmak — мұрнын шүйіру, менсінбеу
burnundan (fitil fitil) gelmek — жегені желкесінен шығу, жиған-терген мал-мүлкі басына сор болу
burnundan solmak — ыза кернеу, ашудан жарылып кете жаздау, ашуға булығу
burnunu sokmak — керексіз жерде бір іске араласу, мұрнын тығу
burnunun dibi — мұрнының түбі — жақын маңай, төңірек
burnunun dikine (veya doğrusuna) gitmek — білгенін істеу, өз бетінше әрекет ету, сөз тыңдамау