efendim
ünl. 1. Құлағым сізде, тыңдап тұрмын — шақырған дауысқа үн қату. — Hasan! — Efendim! — Хасан! — Иә, тыңдап тұрмын
2. Не, не дейсіз? Кешіріңіз, естімей қалдым, түсінбей қалдым — айтылған сөздерді қайталап сұраудың сыпайы түрі
3. Не ойлайсыз? Сіздің ойыңыз не? Не айтасың? — айтылған сөздерді нақтылау мақсатында әңгімешіні сөзге тартудың сыпайы түрі
4. Сыпайылық, әдептілік белгісі ретінде сөзге қосарланып айтылады
Haklısınız, efendim — Сіздікі жөн, мырзам