fatih
s. Ar. 1. Жеңген, жаулап алған, жеңіске жеткен, жеңіп шыққан (адам)
Milletler tarihte fatihlerden fazla âdillere bağlıdır — Тарихта халықтар жеңіске жеткендерден гөрі әділ сот төреліктеріне тәуелді
2. is. tar. Фатих, жеңімпаз — Ислам мемлекеттерінде бір елді я қаланы соғысып жеңіп алған ел билеушілер мен әскер бөлімінің командирлеріне берілетін атақ
3. mec. Маңызды бір істі шешкен, істі тындырған адам
Gazinoya bir fatih olarak gidiyorum — Казиноға маңызды бір істі тындырған адамдай кіремін