fırlamak
(nsz )1. (кенеттен тұрған жерінен) Тұра жүгіру, тездетіп кетіп қалу, шыға жөнелу, жөнелу
Murat'la Nedim trene yetişmek için erkenden fırlayıp gitmişler — Мұрат пен Недим пойызға үлгеру үшін таң атпай шұғыл кетіп қалыпты
2. Орнынан тайып кету, жылжып кету
Gözleri yerinden fırladı — Кезі шарасынан шығып кетті
Omuz kemiği fırlamış — Иығы шығып кетіпті
3. (баға) Бірден көтерілу, жоғарылау
Borsada altın fiyatları fırladı — Биржада алтынның бағасы көтеріліп кетті