Түрікше-қазақша сөздік — Türkiye Türkçesi - Kazak Türkçesi Sözlüğü
fırtına
is. İt. 1. Боран, дауыл; теңіз дауылы
2. mec. Алай-түлей заман, аласапыран уақыт
3. mec. Алай-түлей күй, көңілдің бұзылуы
Ruhundaki fırtına yüzüne vurmuştu — Ішіндегі алай-түлей күй түрінен көрініп тұрды
fırtına çıkmak — боран ұйытқыта соға бастау
fırtına kopmak (veya patlamak) — 1) боран соғу, қатты дауыл көтерілу. 2) mec. дау-жанжал, ұрыс-керіс шығу
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: fırtına


будет выглядеть так: Что такое fırtına