ihtiyaç
-cı is. Ar. 1. Қажеттілік, керектілік, мұқтаждылық
Oyun, çocuklar için bir ihtiyaçtır — Ойын ойнау — балалар үшін қажеттілік
O, ailenin bütün ihtiyaçlarını görüyordu — Отбасына қажетті нәрселердің бәрін өзі қамтамасыз ететін-ді
2. Жоқшылық, кедейшілік, жетіспеушілік
İhtiyaç adamcağızın belini büktü — Жоқшылықтан байғұстың белі бүгілді
ihtiyaç duymak — қажетсіну, қажет ету, керексіну
ihtiyaca cevap vermek — қажетін өтеу
ihtiyacı olmak — зәру болу, керек болу, қажетсіну